با سلام 

در حوزه  گندم، آرد و نان و یارانه های سنگین این حوزه که دولت را بر آن داشته تا طرح فوق را پیاده سازی نماید ؛ متاسفانه تصمیماتی گرفته می‌شود  که به نوعی از توچاه در آمدن و توی چاله افتادن را می ماند.

من می خواهم بگویم چرا برای نجات از آتش به آتش پناه برده ایم!؟

چرا برای نجات از : اقتصاد یارانه ای(که هدف نهایی اقتصاد ما باید باشد) و نجات از شبکه فساد مالی حاکم بر یارانه ها بالاخص یارانه حاکم بر حوزه گندم،آرد و نان دوباره به سبک جدیدی از پرداخت یارانه( خرید نان یارانه ای با کارت یارانه توسط شهروندان ) روی آورده ایم که سوای از اینکه شآن و جایگاه شهروندان ایرانی را مخدوش می‌کند؛ باز بخش عظیمی از فساد حاکم بر این بخش بر سر جای خودش باقیست؟!

ما اعتقاد داریم تنها راه نجات از این حجم از فساد و خروجی های غلط ، تبدیل یارانه غیر نقدی به یارانه نقدی و هدایت قیمت ها به سمت بهای تمام شده کالاهاست...

و برای این ایده راهکارهای کارشناسانه ای هست که 

 بالای 90 درصد مشکلات این حوزه و حتی حوزه های انرژی و ... را حل خواهد نمود.

با آرزوی موفقیت